Οι αντωνυμίες που φανερώνουν τα τρία πρόσωπα του λόγου λέγονται προσωπικές αντωνυμίες. Τις χρησιμοποιούμε αντί για ονόματα, για να δείξουμε σε ποιον αναφερόμαστε.
1η άσκηση
2η άσκηση
Οι προσωπικές αντωνυμίες σχηματίζουν δύο τύπους: τους δυνατούς και τους αδύνατους.
Προσοχή:
Έχουμε μάθει τον κανόνα με το τελικό –ν! Όμως για τις αντωνυμίες «τον» και «αυτόν» ο κανόνας δεν ισχύει. (Π.χ.: Αυτόν ζήτησα. Τον νιώθω.)
Δεν πρέπει να μπερδεύουμε κάποιους τύπους του
οριστικού άρθρου με ορισμένους αδύναμους τύπους της προσωπικής
αντωνυμίας του γ’ προσώπου.
Π.χ.:
Του μίλησες για το θέμα μας; (αντωνυμία)
Το αποτέλεσμα του αγώνα είναι δίκαιο. (άρθρο)
Το αποτέλεσμα του αγώνα είναι δίκαιο. (άρθρο)
Για να τα ξεχωρίζουμε πρέπει να θυμόμαστε:
- Μετά τα άρθρα υπάρχει ουσιαστικό. (Π.χ.: Πήγε σινεμά με τους φίλους του.)
- Μετά τις αντωνυμίες (ή πριν) υπάρχει ρήμα. (Πχ: Τον πρόσταξε να φύγει.)
1η άσκηση
2η άσκηση
